مصاحبه //سومین دوره جایزه ادبی فانوس//معصومه ترک نژاد//

1-    لطفا خودتان را معرفی کنید.

معصومه ترک نژاد هستم

متولد سال 1370، شهر مشهد و دانشجوی کارشناسی رشته ی IT. از سن 9 سالگی نوشتن را شروع کردم اما داستان نویسی حرفه ای را از سال 86 شروع کردم و چندین رتبه در زمینه ی داستان کوتاه هم دارم. در دوره ی قبلی جشنواره ی فانوس هم، داستانم برگزیده شد.

2-    نقش جایزه های ادبی و رقابت های اینگونه را در معرفی و علاقمندی داستانویسان به ادامه این رشته چگونه میبینید؟

به نظر من، جشنواره ها می توانند نقش یک محرک برای شروع و یا ادامه ی راه داستان نویسی را داشته باشند و باید از "هدف" کردن جشنواره ها اجتناب کرد. یعنی نباید هدف از داستان نوشتن رتبه آوردن در جشنواره ها باشد. بلکه جشنواره ها صرفا باید ابزاری باشند که یادت نرود هنوز هستی و ادبیات هست و باید ادامه دهی.

3-    انجمن های ادبی و کارگاه ها و محافل داستانویسی را در رشد و شکوفایی استعدادها و یادگیری اصولی و تخصصی داستانویسی را چگونه ارزیابی میکنید؟

اگر انجمن ها از مسیر اصلی خود منحرف نشوند و اعضای انجمن برای یادگیری و به اشتراک گذاشتن داستان کنار هم جمع شوند، تنها در این صورت انجمن ها می توانند تا رسیدن به نقطه ای از مسیر یاریت کنند. اما از مرحله ای به بعد، بیشتر مطالعات شخصی می توانند کمک کنند.

4-    فکر میکنید داستان کوتاه یا رمان یا داستانک کدام بیشتر مخاطب دارد و به نظر شما دلیلیش را هم عنوان نمایید.

من فکر می کنم با توجه به وقت و حوصله ی کمی که جامعه ی امروز برای خواندن کتاب و داستان دارد، داستان کوتاه مقبول تر باشد.

5- کوتاهترین توصیف خود را بیان نمایید.

1- ادبیات داستانی: ابزاری برای تغییر

2-فانوس: کورسوی امید

3-جایزه ادبی فانوس: حوصله، همت، ادای دین و فرصت کشف

4-داستانویسان: پیامبرانی که رسالتشان حفظ هویت بشریت است